Futbol bir toplumun aynası olabilir mi?

108 dakikalık hayatlarımızda, top 40 dakika hayatımızda kalıyor veya kalmıyor. Yapı bu!

Hafta sonu Fenerbahçe – Trabzonspor maçı oynandı ve çok konuşuldu, halen de yansımaları sürüyor. 

Ben uzun zaman önce lig maçlarını izlemeyi bıraktım. Artık eskisi kadar zevk vermediği için izlemiyorum. 

Dün sevgili Kaan Koç'un (Koç ailesi ile akrabalığı olmadığını söyleyeyim) konuk olduğu programdaki yorumlarını izlerken ne hissettiğimi, keyif almamamın nedenlerini bir kere daha hatırladım. 

Üstelik büyük resme bakınca, insan, kültür ve gelişim çalışan biri olarak içim sızladı. 

Röportajın ilk dakikaları beni oldukça etkiledi. Bu dakikalarda geçen bazı cümleleri şuraya bırakayım, kurumsal hayata ve Türkiye gerçeklerine bir de bu gözle bakalım. Göreceğiniz benzerlikleri size bırakıyorum. 

o   Oyun yerine insanları, hakemleri izledik. 

o   Yapı neyse onu izledik. Yapı yapı deniyor, isimler değişiyor ama izlediğimiz şey aynı oluyor. 

o   Mourinho sonuna kadar haklı. Oynanan futbol değil, güç dengelerinin dansı.

o   108 dk oyun, topun oyunda kalma süresi 40 dk. 

o   Öfkemiz sevgimizden büyük, biz öfkelerimizi yarıştırıyoruz.

Sevgili Kaan şair-yazar, farklı bakış açıları, tespitleri, şiirleri ve şiiri okuma hali ile hayranlık duyduğum biri aynı zamanda. Doğal olarak futbol yorumu da bu sanatçı bakış açısıyla farklı. Kendi sözlüğündeki ”yapı”yı sorduklarında şöyle bir benzetme ile özetliyor: Futbol bir toplumun aynası oluyor. Çoğu sporda bu böyle olsa da, kitleleri daha fazla peşinden sürükleyen bir spor olan futbolda bu ayna daha çok ortaya çıkıyor. Ne kadar nitelikli zaman geçiriyoruz, ne kadar kitap okuyoruz…Bizim hayatlarımız da aynen böyle geçiyor. 108 dakikalık hayatlarımızda, top 40 dakika hayatımızda kalıyor veya kalmıyor. Yapı bu!

Düşündüm…

❓Topu taca atmaktan, top çevirmekten ne zaman vazgeçeceğiz?

❓Bir takım olarak hareket etmeye ne zaman başlayacağız?

❓İş birliğinin, ekip olmanın daha keyifli, üstelik de şampiyonluklar getirdiğini nasıl idrak edeceğiz?

❓Birlikten kuvvet ne zaman doğacak? 

❓Mış gibi yapmak yerine aynı amaç için nasıl bir araya geleceğiz? 

❓Liderlerin zihin yapısından başlayan fasilitatif liderlik, fasilitasyon becerileri gibi iş birliğini geliştirmeyi, katılımı sağlamayı ve kapsayıcılığı hedefleyen programlarımız daha çok insana/kuruma nasıl ulaşacak ve nasıl yaşatılacak?

❓Neden olmazlardan nasıl olurlara geçişi düşünmeye nasıl başlayacağız?

❓Gerçekten iş birliğine, birlikte ilerlemeye niyet etmek için neyi bekliyoruz?

❓Bir savaş, bir afet, bir trajedi yaşanmadan bir araya gelmek…neden mümkün olmasın?

Daha da pek çok soruyu kendime, programın linkini ise buraya bırakıyorum. https://www.youtube.com/watch?v=WvnGUp_DHQk